صدای تنهایی
حریر موهایت را بر زخم هایم بکِش
کِ فراموش کنم آزارشان را
و آرام گیرم
آرامشی از جنس آغوش مادر برای نوزاد
نسیم رقص گیسوانت
سرکش ترین امواج دریا را رام میکند
اما
دریای دل مرا چنان بِ تلاطم می اندازد
کِ عنان احساس را از کَفَم می رُباید
وغرق تمنا میشوم
شاید این است « آئین دلدادگی »
نظرات شما عزیزان: